Zo de echte laatste dag in London. Vandaag had ik een luie ochtend waar ik heerlijk op bed heb gelezen tot een uurtje of half 11. Ik moest om 11 uur de kamer uit en toen ben ik naar de supermarkt gegaan om te kijken of ik wat engelse thee kon kopen. Ik kocht twee soorten thee om lekker mee te nemen.
Nadat ik mijn kfooer weer had opgehaald in het hotel ging in naar het queen Elizabeth olympic park. Na een rustige trein rit kwam ik bij stratford om een korte wandeling te maken naar het park.
Het errste stadio dat je ziet als je daar binnen komt is het aquatics center een erg mooi klein zwembad gebouw. Als je dan een stukje verder liep zag je het echte olympisch stadion, een erg groot en mooi stadion. Voor het stadion was een soort van fontein waar de spuit instalaties allemaal verschillende sproeitechnieken lieten zien.
Ik ben nog in een atractie geweest vandaag het ArcelorMittal tower. Hier had ik een mooi nieuw uitzocht over Londen en over het park. Je kon van het bovendek zelfs st pauls zien. Dus na wat gefilmd en gefotografeerd te hebben ben ik weer naar beneden gegaan en naar de trein naar liverpool street om de stansted express te nemen. Na een rustige en on interesante reis kwam ik op het vliegveld aan(daar zit ik nu nog want ik heb 20 min vertraging, waarschijnlijk als ik dit post ben ik al thuis). Na even gewacht te hebben kon ik rustig mijn bagage inchecken kon ik rustig langs de security en kon ik even eten voor ik ging vliegen. De gate opent nu in 30 min, ik ga maar even lezen. Ik vind het wel jammer dat je maar een uur wifi hebt op dit vliegveld.
Je zag heel veel mensen, toen echt bekend werd dat er 20 min vertraging was, snel taxicentrales, of familie bellen van ik ben later en andere zag je enorm veel stressen omdat het een enorm probleem was. Het probleem was meer het was niet algemeen bekend dat er 20 min vertraging was, de mevrouw aan de balie had het wel tegen mij verteld maar blijkbaar dus niet tegen iedereen. Als er trouwens een gate nummer bekend werd zag je een hele stroom mensen naar het stuk lopen waar de gates waren en zag je heel veel mensen denken van o moet ik ook gaan.
Nadat ik mijn kfooer weer had opgehaald in het hotel ging in naar het queen Elizabeth olympic park. Na een rustige trein rit kwam ik bij stratford om een korte wandeling te maken naar het park.
Het errste stadio dat je ziet als je daar binnen komt is het aquatics center een erg mooi klein zwembad gebouw. Als je dan een stukje verder liep zag je het echte olympisch stadion, een erg groot en mooi stadion. Voor het stadion was een soort van fontein waar de spuit instalaties allemaal verschillende sproeitechnieken lieten zien.
Ik ben nog in een atractie geweest vandaag het ArcelorMittal tower. Hier had ik een mooi nieuw uitzocht over Londen en over het park. Je kon van het bovendek zelfs st pauls zien. Dus na wat gefilmd en gefotografeerd te hebben ben ik weer naar beneden gegaan en naar de trein naar liverpool street om de stansted express te nemen. Na een rustige en on interesante reis kwam ik op het vliegveld aan(daar zit ik nu nog want ik heb 20 min vertraging, waarschijnlijk als ik dit post ben ik al thuis). Na even gewacht te hebben kon ik rustig mijn bagage inchecken kon ik rustig langs de security en kon ik even eten voor ik ging vliegen. De gate opent nu in 30 min, ik ga maar even lezen. Ik vind het wel jammer dat je maar een uur wifi hebt op dit vliegveld.
Je zag heel veel mensen, toen echt bekend werd dat er 20 min vertraging was, snel taxicentrales, of familie bellen van ik ben later en andere zag je enorm veel stressen omdat het een enorm probleem was. Het probleem was meer het was niet algemeen bekend dat er 20 min vertraging was, de mevrouw aan de balie had het wel tegen mij verteld maar blijkbaar dus niet tegen iedereen. Als er trouwens een gate nummer bekend werd zag je een hele stroom mensen naar het stuk lopen waar de gates waren en zag je heel veel mensen denken van o moet ik ook gaan.
Uiteindelijk konden we toch boarden met iets meer dan 20 min vertraging, omdat er op de heen vlucht eerst mensen moesten eten voordat ze konden boarden. Het was best een rustige vlucht op 1 klein dingetje na en dat was een jongetje van ik denk nog geen 3 die de hele tijd tegen mijn stoel aan het schoppen was. Nou ja hij kon er ook niets aan doen zullen we dan maar zeggen. Op Schiphol werd ik opgewacht door papa, mama en Anneloes die me op kwamen halen.
Al met al was het een heerlijke week weg in London, ik heb veel gezien en veel gelopen. Het begin was alleen wat minder met dat heen en weer gereis naar hotels, maar zoals ik al zei heeft travilbird het goed opgelost en zou ik toch wel weer een reis via hun boeken(al gebeurt overigens). Ik zou toch wel weer terug willen naar London om alle andere dingen te zien die ik niet heb kunnen zien deze keer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten