donderdag 31 augustus 2017

Edmonton dag 3

Deze nacht heb ik wel beter geslapen alleen Anneloes wat minder, omdat ze het koud had. Al met al werden we wel beter wakker dan gisteren. Tijdens het ontbijt heeft Anneloes even naar Nederland gebeld om even te praten met het thuisfront. Dat was wel even fijn volgens mij. Na het ontbijt hebben we wat nieuwe boodschappen gedaan en even koffie gehaald bij Tim Hortons.

Terug in Anneloes d'r kamer hebben we even wat spullen bijeen gepakt voor onze overnachting in een hotel op de campus. Wat eigenlijk best stom is dat we dat gedaan hebben achteraf. Omdat we misschien een avond bij familie konden door brengen. Ook iets wat ik me niet helemaal gerealiseerd had toen we dit allemaal gingen regelen. Het was ook zo een enorm geregel in eens.

We hadden een bagel en een donut gehaald voor de lunch die hebben we lekker op een bankje voor de rechten faculteit opgegeten. Terwijl we aan het genieten waren van onze bagel en donut zagen we steeds een eekhoorntje heen en weer springen met eikeltjes. Ik heb d'r best lang over gedaan om die eekhoorn op de foto te krijgen, maar het is me uiteindelijk gelukt.

Anneloes had vandaag een transition dingetje waar ze heen moest. Ik had dus de middag een beetje alleen. Ik heb vandaag niet veel bijzonders gedaan, ik heb even geld gehaald en heb de blog van gisteren afgemaakt en een beetje in de buitenlucht gezeten en genoten van het weer. Het was niet zo warm als verwacht werd, maar uiteindelijk wel lekker buiten. Om maar even in de taal van Game of Thrones te praten, iedereen zegt: winter is coming. Ze zeggen dat de laatste dagen van de zomer eraan komen.

Rond een uurtje of 2 ben ik naar het hotel gegaan om in te checken. Ik was een beetje vroeg dus ik kreeg een upgrade naar een 1-kamersuite. Wat een mooie kamer is het trouwens. Ik heb even rondgekeken en ben toen gaan douchen en heb even op de bank gelegen om even rustig aan te doen.
Om een uurtje of 3 half 4 ben ik weer naar buiten gegaan om Anneloes te ontmoeten om 4 uur op de plek waar we geluncht hadden. Ik heb daar even heerlijk zitten lezen rustig en stil. Het is best een grote campus met veel studenten maar het is toch heel rustig op de meeste plekken, misschien is dat volgende week anders, ik zou het niet weten.

Anneloes was er iets na 4 uur en we zijn toen even snel naar haar kamer gegaan om wat spullen nog op te halen en om wat van haar spullen achter te laten. Na nog een snel bezoek aan onze hotel kamer zijn we richting the Hub gelopen. We zouden Amber om half 6 daar ontmoeten. Na heel even gewacht te hebben kwam ze aan rijden en konden we instappen. We werden hartelijk begroet en ik vond het erg fijn om even met familie te zijn.

We zijn naar een parkje in de buurt gegaan. Ze hadden daar een speeltuin en picknicktafels. De speeltuin was voor Amber haar dochters die daar fijn gespeeld hebben tussen het eten door. We hadden van alles, salade, kant en klare bruchetta voor op brood, kaas en worstjes. Het was allemaal erg lekker en erg gezellig.

We hebben veel gepraat over wat we dagelijks doen en wat Anneloes haar plannen zijn. We hebben het ook even over mijn terugreis gehad, en ook daar ben ik een beetje stom mee geweest. In mijn hoofd was Amber aan het werk op die dag, alleen het is een zaterdag en op zaterdag zijn over het algemeen de scholen wel gesloten. Ach ja het zij maar zo.

We hebben het ook nog even over familie gehad en Amber heeft een ander familielid nog een berichtje gestuurd om te kijken of ze tijd heeft en zin had om familie te ontmoeten. We zullen zien of dat doorgaat.

Rond half 8 zijn we gaan opruimen en ons klaar gaan maken om terug te gaan naar campus. De kinderen van Amber werden moe en moesten naar bed. Ik vond het wel jammer om afscheid te nemen. Maar toen ze ons dropte hebben we af gesproken om met z'n 3en naar de homecoming game te gaan op vrijdagavond.

De rest van de avond hebben we een beetje rustig aan gedaan en serie gekeken. We zijn een beetje op tijd gaan slapen omdat Anneloes vroeg op moest de volgende ochtend voor een introductie ontbijt op de campus. Nou tot de volgende keer maar weer, morgen fort Edmonton park.










Een rustige dag

Zo nu is het dinsdag en begint onze 2e dag hier op de universiteit. Ik heb vannacht niet zo heel erg goed geslapen omdat het kussen een beetje dun is, Anneloes heeft wel oke geslapen.

Vandaag zijn we begonnen met een pannenkoekenontbijt op 1 verdieping hoger. Alle even verdiepingen (Engelse telling) gingen pannenkoeken bakken voor de rest. Het was wel leuk om daar bij te zitten met al die studenten, maar het is toch niet echt mijn ding.
Na dit alles zijn we de universiteitspas van Anneloes op gaan halen in the Hub. Dit ging nog vrij snel aangezien Anneloes al een foto had ingestuurd voor de pas. Toen Anneloes klaar was hebben we even wat flesjes drinken gehaald en zijn we doorgelopen naar the administration building (ja er is daar een apart gebouw voor). Hier wilde Anneloes wat regelen voor haar zorgverzekering die ze voor de universiteit verplicht af moest sluiten. Dit bleek alleen helemaal niet nodig te zijn omdat het al geregeld was met de inschrijving.

Voor we terug gingen hebben we even rustig op een bankje gezeten en hebben we even wat gedronken want het was een beetje warm. Terug in de kamer hebben we even geluncht voor we naar een rondleiding door het gebouw heen gingen. De residential advisor van Anneloes d'r verdieping schreeuwde door de gang dat iedereen moest komen, alleen niet iedereen was er. De meesten moesten nog intrekken dus staan er nog kamers leeg. Ik hoefde eigenlijk niet bij de rondleiding te zijn maar ik vond het wel interessant om te zien. De meeste faciliteiten zitten op je eigen verdieping, zoals keuken, wasmachine en droger en een aantal stofzuigers.

De rondleiding duurde niet lang en al snel waren we weer terug op de kamer. Na even te hebben gewacht is Anneloes voor nog wat keukengerei gaan kijken, terwijl ik de shuttle service naar het vliegveld ging regelen. Hoewel het al definitief was dat ik zaterdagavond naar huis ging voelt het nu toch nog definitiever en dat zorgde wel even voor wat droefheid. 

Gelukkig duurde die droefheid niet lang want we gingen gezellig met z'n 2e even een stukje wandelen. Niet ver bij het huis "van Anneloes" was een hiking trail en die hebben we even gevolgd. Ik had eerst het idee dat het een parkje was maar het was echt tussen de bomen en struiken doorlopen. We besloten om ook nog even de rivier over te steken naar de andere kant. Het was een aardig eindje lopen maar we hadden wel mooi uitzicht over het water.

Aan de andere kant besloten we een andere oudere brug terug te nemen. Voor we alleen op deze brug konden komen moesten we een best lang trap een heuvel opnemen. Ik ben aardig wat trap lopen gewend maar dit was wel een hele zure appel om te nemen. We zagen wel steeds mensen die trappen op en neer nemen als hardlooptraining. Dat ging ons alleen een beetje ver.

Boven aan de trap was er een mooi parkje, het had alleen een droevige oorsprong. Het was gewijd aan een doodgeschoten politie agent. Het was een heerlijk stukje terug lopen over de oudere brug. De brug heet High Level Bridge en het was een van de eerste bruggen die het mogelijk maakte voor 4 soorten transport om de brug te gebruiken. Het was wel bijzonder om te zien al zag de brug er niet uit. Voetgangers en fietsers deelden dezelfde weg aan 2 kanten van de brug en daar tussen in kwamen de auto's. Boven op reed een oud trammetje.

Aan het einde van de brug staken we de tramrails over en kwamen we weer in het bosgedeelte waar we begonnen. Na nog even te hebben gelopen kwamen we zelfs op de plek uit waar we waren begonnen. We zijn snel naar de kamer gelopen om spullen te droppen en even rustig te zitten voor we gingen eten. We hebben Japans gegeten in de Hub. We waren nog net op tijd want halverwege de maaltijden (Anneloes had noodels en ik had teriyaki met noodels) sloot de tent.

Tijdens en voor het eten hebben we met een nicht van mij, Amber, afgesproken waar we de volgende dag opgepikt zouden worden om samen te gaan picknicken/barbecueën. Ze stelde ook een parkje voor waar een watertje is om een beetje af te koelen want het zou erg warm worden morgen.

Ik heb 's avonds nog even een paar blogs afgemaakt voor we serie gingen kijken en gingen slapen. Nou ik ben eindelijk weer een beetje bij met blogs. Al is deze nog niet gepubliceerd tijdens het schrijven. Nog maar een paar daagjes en dan ga ik weer naar huis. Voor nu tot de volgende blog.


















dinsdag 29 augustus 2017

Een lange dag vol informatie

Vandaag ging de wekker erg vroeg, een uurtje of 5. Ik sliep alleen al niet echt meer vanaf 2 uur 's nachts. Maar goed om kwart voor 6 waren we wel klaar en hadden we de spullen bij de auto. Om 6 uur waren we ongeveer bij het vliegveld om de bagage in te checken. 

De rij was alleen erg lang en er waren maar 2 balies open. Ik werd dus een beetje nerveus maar alle mensen die in de rij stonden waren voor onze vlucht dus we zouden sowieso niet de laatste worden. De bagage was samen opgeteld onder de limiet maar eigenlijk was mijn koffer iets te zwaar. We moesten dus naar een speciale bagagebaan die meteen gecheckt werd.

Bij de security werden wij er random (uiteraard) uitgekozen om even een extra check te krijgen. We kregen 3 keuzes om gecheckt te worden en allebei kozen we de security check door een scanner. Niet veel later had ik een warme melk met vanille voor Anneloes gehaald. Niet helemaal wat ze wilde; ze wilde koffie, dit was er niet, dus nam ze 'French vanilla'. Dit bleek geen vanilla latte te zijn, maar het was goed te drinken. Daarna konden we snel naar het vliegtuig om te boarden. We vertrokken iets te laat maar wel snel.

Het was een rustige vlucht waar we wat thee en koffie met lotus koekjes hebben genomen (voor niks verbazingwekkend). De vlucht duurde net geen 4 uur en we waren dus vlot in Edmonton. Na het uitstappen was er nog wat verwarring waar we heen moesten voor het bagage ophalen. Dit bleek in het publieke gedeelte van het vliegveld te zijn. Dit was alleen niet meteen duidelijk dus kwam security nog even naar ons toe om te vragen wat er aan de hand was. 

We hadden onze koffers vrij snel en konden dus snel opzoek naar de stand van de universiteit. Onderweg naar de koffer carrousel hadden we al een bordje gezien richting de stand van de universiteit. De stand vonden we ook snel en na wat praten met de mensen daar liepen we richting de shuttle service naar de universiteit. Anneloes kon gratis met de shuttle mee en ik moest een klein bedrag bijbetalen en kon ook mee rijden.

Om 10 uur zaten we in het busje onderweg naar de universiteit. Tijdens de rit naar de universiteit hebben we even met andere studenten kunnen praten die ook naar dezelfde universiteit gingen. Anneloes had per ongeluk de verkeerde dropoff plek onthouden en we moesten worden teruggebracht naar de juiste plek. In dit proces ben ik jammer genoeg mijn reiskussen kwijt geraakt. Een passagier die al eerder uitgestapt was op deze plek was nog aan het zoeken naar de juiste plek voor een oriëntatiegesprek, die kwamen we tegen tijdens onze eigen zoektocht.

We kwamen er al vrij snel achter dat we voor het gebouw stonden waar we moesten zijn. Hier binnen werden we door een aantal studenten ontvangen en kregen Anneloes en dat andere meisje, van wie ik de naam even niet meer weet, een introductie over de campus en wat er allemaal moet gebeuren om helemaal te settelen. Dit gesprek duurde ruim een uur, en ik zat er maar een beetje bij half te luisteren half de blog van gisteren af te maken (al is die tijdens het schrijven hier van nog niet gepubliceerd omdat er nog foto's bij moeten, dus misschien inmiddels wel).

Na dit gesprek gingen we op pad om een universiteitspas op te halen, dit centrum bleek alleen dicht te zijn op maandag. het centrum zit in wat ze hier de Hub mall noemen. In het gebouw zitten wat restaurantjes en wat studentenflats. Toen we erachter kwamen namen we afscheid van het meisje om Anneloes d'r sleutel op te halen. We dachten dat we dat in het gebouw moesten doen waar ze verbleef alleen dit bleek niet helemaal te kloppen, we moesten een paar deuren verder. Het sleutel ophalen ging heel soepel en snel. Onderweg terug naar het huis (International house) kwamen we langs een move in market, dit is een markt met allemaal spullen van mensen die weg zijn gegaan en het niet mee wilde nemen. Anneloes heeft hier wat dingetjes gekocht, zoals pannen, hangertjes en bestek met servies. Anneloes vond ook een leuke jas en een leuk jurkje die ze ook meenam. 

Met al deze spullen gingen we richting de ingang van het huis. Hier werden we wederom warm onthaald door de mensen die beneden nieuwe studenten aan het opwachten waren. We werden door de residential advisor (ook haar naam weet ik niet meer het was namelijk nogal een lastige naam) van de verdieping van Anneloes begeleid naar haar studenten kamer. Anneloes heeft een aardig grote kamer, wat ons erg mee viel. Het was alleen even iets minder toen we erachter kwamen dat er niet meer was dan een bureau en een bed met matras. Er waren dus spullen die met spoed gehaald moesten worden. Voor we dat alleen gingen doen hebben we onze koffers opgehaald en zijn we wat kleine dingetjes gaan inrichten.

We hebben even snel wat dingen opgezocht en besloten om naar Ikea te gaan om bedspullen en andere belangrijke dingen zoals handdoeken, theedoeken en nog meer van dat soort dingen te halen. De rit begon om een uurtje of 3 en we waren pas rond 7 uur terug, we zijn dus even onderweg geweest (een enkele rit was al 45 minuten). Onderweg naar de Ikea kwamen we erachter dat er een Walmart in de buurt was, waar we onze gewone boodschappen konden halen. Gelukkig maar anders waren we nog later terug geweest.

Gelukkig hebben we het belangrijkste allemaal kunnen halen, maar ik had wel zoiets had ik nou maar wel een auto geregeld hier in Edmonton, dan was het zo veel makkelijker geweest. We hebben gelukkig wel wat lol gehad in de Ikea, en we kwamen erachter dat het niet anders ingericht is dan bij ons. Dat was nogal fijn we wisten dus meteen waar we moesten zijn. We kwamen er zelfs achter dat de familiepas die ik heb hier gewoon werkt. Dat scheelde ook nog wat geld.

Het was een klein stukje lopen vanaf de Ikea naar de Walmart, op zich was dat niet zo erg alleen was de tas een beetje zwaar en moesten we nog aardig wat hebben aan boodschappen. De boodschappen zelf waren vrij snel gehaald, alleen de zelfscankassa werkte niet echt mee. De kassa gaf steeds maar aan dat we geen boodschappen op het inpak gedeelte moesten leggen. Dit kwam alleen maar omdat we een handscanner gebruikte in plaats van de vaste scanner in het apparaat.

Nou ja zoals ik al zei waren we rond een uurtje of 7 weer terug, de terugreis was een beetje saai en verliep voorspoedig. Het ov is hier best goed geregeld zou ik zeggen, en het personeel is erg aardig. Terug in de kamer hebben we alles uitgepakt en hebben we het bed opgemaakt. We moesten alleen nog eten en het was ondertussen half 9 geworden. De restaurants in de hub waren om 8 uur al dicht, dus moesten we verder kijken. We vonden uiteindelijk een Subway die nog open was hier hebben we een heerlijk welverdiend broodje gegeten. 

Er was een barbecue georganiseerd door het huis waar Anneloes in verblijft, die hebben we alleen gemist, en er was nog een feestje op de verdieping waar Anneloes slaapt. die hebben we wel even gehoord, maar na het douchen viel het allemaal wel mee en vielen we rustig in slaap op een 1-persoonsbed (dat is lang geleden).

Ik ben de hele dag druk bezig geweest met het helpen van Anneloes om de meest belangrijke dingen te halen, maar ik kon het niet helemaal los laten dat ik mijn kussen ben kwijt geraakt. Heel stom dat ik daar een beetje de hele dag last van heb gehad. Ach ja, het is denk ik al wel duidelijk dat deze blog later is geschreven dan de dag zelf, ik zit nu bijna een hele dag verder zelf en loop dus een beetje achter. maar voor nu stop ik er mee en ga ik rustig even niks doen. Slaap lekker iedereen en tot de volgende blog. 
















Veel omwentelingen

Zo vanaf vandaag neem ik zelf het stokje weer over om blogs te gaan schrijven. Ik weet alleen nog niet of ze de komende dagen heel uitgebreid gaan zijn, omdat ik niet echt gekeken heb wat er allemaal te doen is in Edmonton.
Vandaag begonnen we rustig aan omdat het nogal een late avond was gisteren. We stonden wel een beetje op tijd op, maar toch niet al te vroeg. Na het douchen hebben we ontbeten met de bagels en smoothie die we gisteravond nog even gehaald hadden.
Om een uurtje of 10 hebben we alle spullen in de auto geladen en hebben we afscheid genomen van Teresa (Clifford was vroeg al weg) die ons nog wat vriendelijk advies gaf over hoe te rijden. Ze maakte zich ook een beetje zorgen over hoe we bij onze volgende accommodatie zouden komen als we de auto hadden ingeleverd.
Het was erg fijn deze eerste ervaring met AirBnB. Als ik nog een keer naar Niagara Falls ga en ze hebben nog een B&B dan zou ik daar best nog een keer willen verblijven.
Ik had een route in mijn hoofd zitten om te nemen richting Hamilton. De route liep vanaf Niagara Falls naar Niagara on the Lake. Onderweg zouden we dan naar the butterfly observatory gaan vanwaar we naar de Floral Clock zouden gaan en als laatste tussen stop Fort George. Dit was alleen toen ik dacht dat we de auto om 3 uur moesten in leveren, dit bleek alleen niet helemaal correct in mijn hoofd te zitten. We moesten om half 2 de auto inleveren. Dus heb ik de route wat ingekort en zijn we alleen naar de Floral Clock gegaan.
Onderweg naar de Floral Clock kwamen we ook langs de gorge. Dat is een groot basin waar het water uit de falls in terecht komt en dan een draaiende beweging maakt voor het naar rechts afbuigt en verder gaat naar Lake Ontario. Het was mooi om weer te zien, want de vorige keer had ik daar de kans niet voor gehad. Het was ook wel mooi want de gondel kwam net terug van de overkant van de gorge. Het is een gele cabine die van de ene kant naar de andere kant gaat met mensen erin die dan boven de gorge hangen.
Na even snel gekeken te hebben gingen we weer door naar de klok. We reden langs the butterfly observatory en kregen wat mooi zicht op de tuinen er omheen. Niet veel later kwamen we bij de klok. Het is wat het zegt een Floral Clock. Het is een klok die ingebouwd is in een bloembed. De cijfers waren dit jaar handjes in een bepaalde kleur wat er wel grappig uitzag.
Na nog even bij de souvenirs te hebben gekeken en naar de wc te zijn geweest zijn we weer in gestapt en verder gereden naar Hamilton. Het was een rustige maar ook saaie rit die kant op. Anneloes is me dus maar gaan vertellen wat ze ging schrijven in de blog.
Rond 12 uur kwamen we bij Homestead B&B, hier later meer over. We dropten onze koffers en brachten de auto naar het vliegveld om het in te leveren. We konden namelijk pas rond 4 uur onze kamer in. Het parkeren ging erg soepel en we hadden ook snel de balie gevonden, alleen was er niemand bij de balie om onze sleutel in te nemen. Er was wel een box waar de sleutel in kon, maar om de een of andere reden wilde ik toch liever mijn sleutel bij een persoon in leveren. Ik heb het nummer dus maar gebeld (na wat aanmoediging) en kreeg dus ook vrolijk te horen dat ik de sleutel in de box kon doen maar dat hij wel wilde komen het zou alleen even duren voor hij er was. Ik wachtte dus nog even en kon de sleutel mooi inleveren. Hij zei dit was het enige wat nodig was de sleutel inleveren. Ik voelde me een beetje stom maar ook wel blij dat het zo kon. Better safe then sorry I would say.
Tijdens dit schrijven (een dag later) bedenk ik me pas dat er niet eens een registratie was over hoelaat ik de auto had ingeleverd. In weze kan je dus een uur later aankomen en dan is er nog niks aan de hand, al zal het wel niet zo makkelijk zijn. Maar dat is dus wel het gevaar met een sleutel dropbox voor autoverhuurbedrijven.
Nadat we de auto hadden ingeleverd hebben we even rustig op het vliegveld gezeten tot 2 uur en hebben we wat bagels en wat te drinken gehaald bij Tim Hortons. Ik vond dat ze wel een enorm lekkere bagel hadden met 4 kazen. Anneloes had dezelfde bagel en vond hem ook lekker alleen na een tijdje wat vettig worden.
Na dit even bijkomen zijn we naar het Warplane museum gegaan. Hier kan je de hele geschiedenis van de RCAF (Royal Canadian Air Force) bekijken. Het was interessant om te lezen hoe deze zich ontwikkelde naast de andere airforces tijdens de eerste wereldoorlog en verder. We kregen ook wat informatie over repatriëring routes door Duits gecontroleerd gebied en over survival packs die piloten en crew meekregen als ze gingen vliegen. Ze bleken ook een Lancaster X bommenwerper te hebben staan. Dat was toch wel even een mooi gezicht hoor toen ik daar bij stond. We zijn niet veel langer gebleven want we waren best moe en het was ondertussen ook al 4 uur geweest. Het was wel even raar, iemand die vroeg als jullie wat vragen hebben stel ze gerust. Ik vroeg dus waar is de uitgang. Het was een hele aardige man die nog even mee liep, maar dat was niet helemaal wat hij bedoelde.
We hadden op google gezien dat het vanaf het vliegveld ongveer 23 minuten lopen was naar de B&B. Dit bleek niet helemaal te kloppen we waren maar 15 minuten onderweg. In de B&B kregen we wat informatie over hoe het morgen zou gaan met naar het vliegveld gaan en konden we betalen. Het was een aardig gezin, 2 gepensioneerde Zwitsers die al een hele tijd in Canada wonen. Michael was alleen een ding vergeten voor die dag en dat was het avondeten. Nou hadden die mensen heel lief een lijst met restaurants waar we uit konden kiezen en waar we wel naar toe gebracht konden worden. Vervoer terug moesten we alleen zelf regelen.
We hebben dus even op onze kamer gezeten uitgerust en hebben Montana's gekozen om te gaan eten. Montana's is een bbq en grill restaurant waar ik de eerste keer toen ik in Canada was een enorm gewei op men hoofd kreeg omdat ik "jarig" was. Ze hadden ook wat vegetarisch en dat waren onder andere fajitas, Anneloes was meteen enthousiast.
We gingen dus naar beneden en kregen wat kaartjes mee voor de taxi en een blaadje waar we moesten zijn. We werden ook op het hart gedrukt dat we ervoor moesten zorgen dat de taxichauffeur geen omweg nam. Onderweg kwamen we erachter dat het wel nodig was om een taxi te nemen omdat het niet echt een fijne wandeling terug zou worden, plus het zou een wandeling van een uur zijn. Onderweg hebben we nog even gepraat met onze host. We kwamen er achter dat ze al jaren in Canada wonen en niet echt meer terug willen naar Zwitserland wegens ruimtegebrek daar.
Uiteindelijk bij Montana's had ik spareribs en Anneloes dus fajitas. Na het eten besloten we om met Uber terug te gaan gebruiken alleen werkte het voor mij niet. Maar onze ober Nick was zo vriendelijk om de taxi op te roepen en we hebben hem dus contant even terugbetaald. Heel aardig van hem. Dat was dus ook een nieuwe ervaring.
Terug in de B&B hebben we even gedoucht en zijn we vroeg gaan slapen omdat we de volgende ochtend vroeg op moesten. Het was wel heel mooi allemaal en ik zou ook hier weer een keer naar terug willen.