Vandaag heb ik nog eenmaal de eer om Michael's blog te doen. Wij hebben vandaag twee tours die te maken hebben met de Niagara watervallen gedaan, dus daar zal ik meer over vertellen.
In de ochtend hebben we nadat we opstonden maar eens gedoucht. Hard nodig, want het was de dag ervoor warm geweest en we stonken een uur in de wind. Daarna voelden we ons als herboren, maar moesten we wel nog ontbijten. We hebben ontbijt en ook meteen lunch bij Tim Hortons gehaald, dat was voor mij als Europeaan wel een grappige ervaring. De Tim Hortons heeft een gigantische keuze aan bagels, donuts, muffins, "Timbits" (soort donut in soesjesformaat) en weet ik wat allemaal. En dan moet je ook nog drinken kiezen, ik snap bij de helft van de keuzes nog niet wat je krijgt... Gelukkig voor Anneloes met haar keuzestress was er een lange rij voor de kassa.
Afijn, ontbijt gegeten bij een fontein in het park naast de falls. Michael was bij het opstaan zo slim geweest om online tickets te bestellen voor de Hornblower, hiermee vermeden we de kassadrukte en konden we meteen doorlopen. Michael was dan ook erg tevreden met zichzelf :) De Hornblower is een boot die een zooi toeristen zoals wij dicht bij de Niagara watervallen brengt. Je krijgt vooraf een rode poncho uitgereikt, die bleek zeker nodig te zijn. Ook moest je een promotent in om je foto op een groen scherm te nemen waar ze achteraf de falls in de achtergrond monteren. Er zijn Amerikaanse watervallen, die erg mooi zijn en aan de Amerikaanse rand zitten, en de Canadese en meer spectaculaire watervallen in de vorm van een hoefijzer. De boot gaat eerst upstream richting de watervallen (dit kost gigantisch veel kracht en dus brandstof, Anneloes mopperde al in haar hoofd) en daarna weer downstream richting de aanmeerplek. Eerst voeren we langs de Amerikaanse watervallen, dit was een voorproefje. Eenmaal aangekomen bij de Canadese watervallen kwamen we door de gigantische hoeveelheid en snelheid van het water namelijk in een soort stortregen terecht. Onze sokken waren lekker gewassen (en Michael's broek). Bij de uitgang kregen we de foto's te zien waar we niet echt warm van werden, en kwamen we in een winkeltje waar we mokken, magneetjes en een Canada onderbroek gekocht hebben. Fun fact: tijdens het schrijven draagt Michael deze onderbroek!
Terug aan land waren we maar gaan lunchen in hetzelfde park aangezien we erna de Journey Behind the Falls gingen doen. Hier werden we vergezeld door een eekhoorntje. Daarna zijn we naar het gebouw richting de horseshoe watervallen gelopen waar je tickets voor de Journey kon kopen. Dit gaat via timeslots aangezien ze niet teveel mensen tegelijk de tunnels in willen hebben, dus moesten we nog een uurtje doden tot 14:40. We zijn verder gelopen tot achter de watervallen op het punt waar het water naar beneden valt, hier zie je pas de hele omtrek van de falls echt goed (vanaf de andere kant zie je veel mist door het naar beneden gestorte water). We zijn teruggelopen en hebben nog even bij een lift op een heuvel gezeten waar ontspannende muziek gedraaid werd. Op een gegeven moment zijn we naar de rij voor de Journey gegaan. Ook hier moest je op de foto en kreeg je een poncho, geel deze keer.
Eenmaal binnen ging je weer in hordes een lift in naar beneden, waarin een aardige jongen plichtmatig vraagt hoe het gaat en uitlegt wat straks de bedoeling is. Beneden waren er allemaal borden die beter uitlegden wat er net al een beetje op de boot was verteld door een luidspreker. Dingen zoals de erosie van de watervallen (nu teruggebracht naar 15cm per 10 jaar), de hoeveelheid water (veel!), stuntpogingen van mensen die de falls af wilden gaan, rampen zoals gesneuvelde bruggen en de verbindingen van de rivieren. Je kon ook een tunnel inlopen die achter de falls eindigde (ja helaas, er was een hek...) en er was buiten een plateau waar je vlak naast de falls stond en weer lekker nat werd. Hierna hebben we wel de foto's gekocht.
Zowel de boottocht als de Journey tunnels waren een leuke ervaring. Door al het toerisme rondom de Niagara watervallen vergeet je soms wat een natuurlijk wonder het werkelijk is. Vroeger lagen de watervallen zelfs 15 kilometer downstream, maar door die gigantische waterstromen is er heel veel erosie geweest.
We liepen weer naar de lift op de heuvel en gingen omhoog om de rest van het centrum te zien. We zijn nog langs het hotel gelopen waar Michael vorige keer verbleef met Natasja, en zijn gestopt bij een Starbucks waar we kennis maakten met een Teavana die Michael nam (soort ijsthee). Daarna zijn we nog via een hogere route langs de falls gelopen, een mooie route langs allemaal casino's en hoge gebouwen maar tegelijkertijd een soort avenue waar mensen tussen de bomen wat drinken of van het uitzicht genieten. Wederom waren er weer eekhoorntjes (en een Chipmunk, vindt Michael, maar dit is ook gewoon een eekhoorn).
We zijn op de terugweg een winkel in de ADHD-straat ingelopen. Hier heb ik een fluit uit Peru gekocht en die lieve Michael moest weer het lieve vriendje uithangen en heeft een mooi Canadees kettinkje voor me gekocht. We hebben daarna nog ontbijt gehaald, wederom bij Tims, omdat we de dag erna vroeg weg moesten. Eenmaal in de BnB aangekomen rond 6 uur hebben we een hoop dingen gedumpt en even gekreund en gesteund over hoe moe en zielig we waren. Daarna zijn we weer teruggelopen: we wilden bij Rainforest cafe eten, een soort restaurant en jungle tegelijk (we zijn even naar binnen gelopen) maar de wachttijd voor een plek was 45 minuten. Ja, niet dus. We zijn naar een plek genaamd Ruby Tuesdays gegaan, ook gelegen in de ADHD-straat, en hebben hier heerlijk en rustig gegeten.
We zijn weer terug naar de BnB gelopen, hebben hier nog wat dingen voor de volgende dag geregeld, en zijn toen upstairs gegaan rond half 10 om de boxing match van 10 uur te zien. De huiskamer zat vol met familie, waarbij met name de mannen toch wel vlak voor de tv zaten. Wij zaten aan de eettafel met hele lieve mensen waar we lekker mee gepraat hebben tijdens de match. Teresa, de gastvrouw, had allemaal vegan snacks gemaakt en vroeg zich af hoe zo'n match in een civilized world kon plaatsvinden, daar moest ik wel om lachen. Het was een Amerikaan tegen een Ier. Naar mijn idee was dat voor de Canadesen ancestor (Ier) tegen buur (Amerikaan), maar de Amerikaan was toch echt wel de favoriet. Rond half 1 of iets dergelijks sloeg Mayweather de KO punch richting McGregor, en kort daarna zijn we naar beneden gegaan
We hebben een hele gezellige avond gehad. Het verbaasde me steeds hoe toegankelijk de gasten vaak waren richting ons. Onze laatste Niagara Falls dag was erg leuk geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten